To, co zapisane, pozostaje na wieki. To dlatego wszelkie umowy spisywane są na piśmie, aby uwierzytelnić jej przekaz oraz warunki. Zanim wynaleziono druk, wszystko spisywano ręcznie, jednakże w dzisiejszych czasach wydruk zapisanej kartki, wydawnictwa lub grubej książki nie jest żadnym problemem. Sprawdźmy, jaką drogę musiał przejść rozwój druku oraz maszyn drukarskich, aby dziś można było skorzystać z usług wydruku zarówno w punkcie, jak i we własnym domu.
Krótka historia druku…
Druk można określić jako odbicie obrazu przy wykorzystaniu farby drukowej z formy drukowanej na podłoże drukowe. Powielanie tekstu i grafiki można uzyskać stosując metody tradycyjne, np. maszynę drukarską, lub poprzez komputerowe urządzenia peryferyjne, takie jak drukarki i plotery. Za sprawą technik komputerowych oraz druku cyfrowego można również dokonywać wydruków na skalę przemysłową – zauważa ekspert z drukarni i wydawnictwa „Studio-EDYTOR”.
Pomijając wypalanie obrazków i wzorków w Babilonie i wynalezienie papirusu w Starożytnych Chinach, w przedstawieniu historii druku należy przenieść się do XV wieku, kiedy to Niemiec Johannes Gutenberg, będący złotnikiem i drukarzem, opracował ruchomą czcionkę, która znacznie przyspieszyła sposób przekazywania słowa pisanego. Jego wynalazek pozwolił na składanie słów z poszczególnych czcionek oraz ustawianie ich w równe wiersze, a także umieszczenie na pojedynczej stronie dużej liczby znaków. Zwiększono nakłady książek, ludzie zaczęli więcej czytać, a w XVI wieku, za sprawą prasy drukarskiej, rozwinął się nowy dział przemysłu. Dzięki połączeniu ruchomej czcionki, papieru, farby i prasy drukarskiej (czyli rzeczy znanych od dawna) wydał w 1455 roku w Moguncji Biblię 42-wierszową, zwaną również Biblią Gutenberga, której wydrukowanie zajęło mu dwa lata.
…oraz maszyn drukarskich
W wieku XIX wprowadzono przełom w produkcji książek, którą zmieniono z rękodzielniczej w mechaniczną i przemysłową. Zastosowano szybkobieżną maszynę drukarską napędzaną przez maszynę parową (1814 r.), opatentowano rotacyjną maszynę drukarską (1847 r.), a także wynaleziono linotyp (1884 r.) będący mechanicznym urządzeniem do składania czcionek, oraz monotyp (1887 r.). W 1904. powstała zaś pierwsza maszyna offsetowa jako odpowiedź na zwiększone zapotrzebowanie na szybki druk. Druk offsetowy jest najbardziej zaawansowaną metodą druku płaskiego i ma zastosowanie głównie do wydruku gazet, książek, czasopism, map, prospektów oraz ulotek.
Lata 80. XX wieku przyniosły kolejną zmianę – przeniesiono metody przygotowania do druku z zecerstwa do DTP. Oznaczało to zastąpienie układania pojedynczych czcionek i grafiki w kolumny publikacji gotowe do druku komputerowym układaniem do druku. Teksty do druku i wydruku są przygotowywane na ekranach i przenoszone na płyty, wykorzystywane później do produkcji form drukowych.